Viideltä aamulla
Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα
εσένα να γυρεύω
Σ’ ένα ναυάγιο που λέγεται ζωή
τις τρικυμίες του μυαλού μου όλη νύχτα να παλεύω
Στεριά δεν βρήκε
η ψυχή μου να σωθεί
Πέντε το πρωί
Πέντε το πρωί
εσένα παίρνω μα το κλείνω πριν μιλήσω
είσαι τα πάντα να σου πω,
μα κάνω πίσω
Πέντε το πρωί
μοιάζει η καρδιά μου
σαν αγρίμι πληγωμένο
και το ρολόι του μυαλού
σταματημένο
Πέντε το πρωί
Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα
σε μένα να μιλάω
σκόρπιες κουβέντες
κι αμέτρητα γιατί
Μέσα στους δρόμους
που σ’ αντάμωνα
και πάλι θα γυρνάω
Λείπεις εσύ κι όλα
μια πέτρινη σιωπή
Πέντε το πρωί
Taas mut löysi aamuhämy
sinua etsimästä
Merenkäynnissä jota sanotaan elämäksi
aalokossa mieleni koko yön kamppailemassa
Mannerta ei löytänyt
sieluni pelastuakseen
Viideltä aamulla
Viideltä aamulla
sinut saan sulkeudun ennen kuin puhun
olet jolle kaikki voin kertoa,
mutta peräännyn.
Viideltä aamulla
muistuttaa sydämeni
villieläintä haavoittunutta
ja kello mielen
pysähtynyt
Viideltä aamulla
Taas mut löysi aamuhämy
itselleni puhumasta
turhia juttuja
ja loputtomia kysymyksiä
Kaduilla
joilla sut tapasin
ja taas sinua etsin
Olet poissa ja kaikki
kivistä hiljaisuutta
Viideltä aamulla
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 20.10.2008