Människor, människor
Άνθρωποι, άνθρωποι, κακούργοι πονηροί
Που σαν μαγνήτης σας τραβάει η αδικία.
Γιατί φερνόσαστε σκληροί και μοχθηροί
Κι όλα τα βλέπετε στον κόσμο με κακία;
άνθρωποι, άνθρωποι σκληροί!
Γιατί ζηλεύετε στον άλλον τη χαρά;
Γιατί στο νου σας το κακό έχετε βάλει;
Γιατί με μίσος φοβερό κάθε φορά
Το μάτι ο ένας τ’ αλλουνού κοιτάει να βγάλει;
άνθρωποι, άνθρωποι σκληροί!
Άνθρωποι, άνθρωποι γλεντήστε τη ζωή
Μόνο μ’ αγάπη αληθινή και καλοσύνη
Γιατί η ζωή μας θα χαθεί σε μια στιγμή
Και μια κακία μον’ απ’ όλ’ αυτά θα μείνει.
άνθρωποι, άνθρωποι σκληροί!
Människor, människor, brottslingar, listiga
Som magnetlik drar orätt.
Varför beter ni er hårt och elakt
Och allt ser ni i världet med ondskan?
Människor, människor hårda!
Farför avundas ni glädje från den andra?
Farför i er tanke elake har ni läggat?
Varför med hat skrämmande varje fall
ögonen från den andra fösöker man ta?
Människor, människor hårda!
Människor, människor festa ert liv
Bara med äkta kärleken och vänligheten
För att vårt liv försvinner ett ögonblick
Och ondskan bara av allt detta ska stanna.
Människor, människor hårda!
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 20.10.2008