Mijn tweesnarige bouzouki
Μπουζούκι μου διπλόχορδο
μπουζούκι μου καημένο
μονάχα εσύ παρηγορείς
κάθε φαρμακωμένο
Το ντέρτι που `χω στην καρδιά
το ξέρεις και λυπάσαι
πριν να με κάψεις άπιστη
ποιος ήμουν το θυμάσαι
Τώρα με αποστρέφονται
με λένε αλανιάρη
τι θέλω τέτοια μια ζωή
ο Χάρος ας με πάρει
Κι αν είμαι αλάνης φουκαράς
δεν φταίω σας το λέω
για δυο ματάκια ψεύτικα
μέρα και νύχτα κλαίω
Μπουζούκι σύντροφε πιστέ
εσύ μονάχα μένεις
αυτή την ψεύτική ζωή
να μου την εγλυκαίνεις
Mijn tweesnarige bouzouki
mijn arme bouzouki
alleen jij geeft troost
aan elke verbitterde
Het verdriet dat ik in mijn hart draag
dat ken je en je treurt
voor je me verteert, ontrouwe
wie ik was weet je nog wel
Nu keren ze zich van mij af
ze noemen me schooier
wat wil ik, zo’n leven
de Dood moge me komen halen
Als ik een arme sukkelaar ben
het is mijn schuld niet, zo zeg ik jullie
voor twee valse oogjes
schrei ik dag en nacht
Bouzouki trouwe metgezel
alleen jij blijft over
dit namaakleven
maak het me wat zoeter
renehaentjens © 23.10.2008