He was alone
Εκείνος ήταν μόνος μες στα πλήθη
εκείνος ήταν μόνος στο κελί
γι’ αυτόν αργά τραγούδησες
πολύ αργά πολύ αργά πολύ αργά
Εκείνος δεν ακούει τη φωνή σου
η αγάπη σου είναι νεκρή γι’ αυτόν
είναι νεκρά τα λόγια κι οι λυγμοί σου
αργά η μνήμη αργά και το φιλί σου
πολύ αργά πολύ αργά
Εκείνος ήταν ήρεμος κι ωραίος
κι εσύ σπαράζεις μόνος κι ορφανός
εκείνος ήταν δίκαιος κι απέραντος
σαν ουρανός σαν ουρανός
Κι εσύ φωνάζεις τώρα τ’ όνομά του
στο αίμα τού ορκίζεσαι μ’ οργή
περίμενε στην ώρα του θανάτου
σαν τη βροχή μας φεύγει τώρα το παιδί
σαν τη βροχή σαν τη βροχή
He was alone in the crowds
he was alone in the cell
for him you sang late,
too late, too late
He doesn't listen to your voice
your love is dead for him
dead are the words and your sobbings
late is your memory, late and your kiss
too late, too late
He was calm and beautiful
and you are bleeding alone and orphan
he was fair and boundless
like the sky like the sky
And now you are crying out his name
in his blood you swear with rage
you waited the time of death
like the rain our child is leaving us,
like the rain, like the rain...
Niki-SPQRUS © 11.04.2002