Sino a ieri | ||
Μέχρι χθες, εσύ κι εγώ Υπήρχαμε μαζί υπήρχαμε κι οι δυο Μα έφυγε ο ένας κι ο άλλος προσπαθεί Στα πόδια του ξανά και πάλι να σταθεί Αλλάζει ο καιρός, συνέχεια βροχή Μαυρίζει κι ο χρυσός που κάναμε ευχή Και γίναμε δυο άγνωστοι εσύ και `γω Και μόνος μέσ’ το σήμερα μαθαίνω να γυρνώ Μέχρι χθες, εσύ και γω Υπήρχαμε μαζί υπήρχαμε κι οι δυο Μα εσύ ξανά τον έρωτα τον προκαλείς Κι αφού σ’ ερωτευτούν και πάλι θα χαθείς Θα πας να βρεις μετά μια άλλη αγκαλιά Και πάλι θα χαθείς, σε άγνωστα φιλιά Και κάποιο άλλο σήμερα θα γίνει χθες Μα έτσι είσαι εσύ, κάνεις πάντα ότι θες | Sino a ieri io e te esistevamo assieme esistevamo entrambi ma uno se n'e' andato e l'altro di nuovo cerca di stare sulle proprie gambe il tempo cambia pioggia continua imbrunisce anche l'oro che avevamo desiderato e siamo diventati due estranei io e te e solo solo imparo a rigirarmi nell'oggi. Sino a ieri io e te esistevamo assieme esistevamo entrambi ma tu di nuovo sfidi l'amore e quando si innamorano di te e di nuovo ti troverai perso andrai poi a trovare altri abbracci e di nuovo ti troverai perso, tra baci sconosciuti e un altro oggi diventera' ieri ma sei cosi' tu, fai sempre quello che vuoi | |
roberto patritti, roberto patritti © 28.02.2005 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info