Het dolfijnmeisje

Εκεί στης Ύδρας τ’ ανοιχτά και των Σπετσών
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο
Μωρέ τού λέω πούν’ το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ’ αγόρι σου

Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε

Αγόρι εγώ δεν έχω, μου αποκρίνεται
Βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται
Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ’ τη βάρκα πιάνεται

Άιντε μωρό μου...

Θεέ μου, συγχώρεσέ με, σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει, το παλιόπαιδο
Σα λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε

Άιντε μωρό μου...


Daar in het open water tussen Hydra en Spetses
Kijk nou eens, een dolfijnmeisje!
Kind, zeg ik tegen haar, waar is je hemdje?
Ga je zomaar in je blootje je vriendje opzoeken?

Vooruit schatje, kom aan boord, dan vertrekken we,
Vijf keer zullen we de hemel doorkruisen.

Ik heb helemaal geen vriendje, antwoordt ze,
Ik maak gewoon een ommetje om eens rond te kijken.
Ze duikt in de golven en is verdwenen,
Komt weer boven en grijpt zich vast aan de boot.

Vooruit schatje......

God, vergeef het me: ik buk me om naar haar te kijken,
en ze geeft me zomaar een kus, die brutale meid!
Haar borstjes geuren als de bloesem van de citroenboom
En in haar ogen glanzen alle soorten blauw van de wereld.

Vooruit schatje...

saminthe © 27.10.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info