Il ragazzo col tamburo (N. Gatsos)
Ζούσε κάποτε στον κόσμο τον αγιάτρευτο
Ένα αγόρι ξεχασμένο κι απροστάτευτο.
Είχε ένα μικρό ταμπούρλο και το βάραγε.
Τι ψυχή βασανισμένη να `ταν άραγε;
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Η γειτονιά του δεν το κράταγε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Τους δρόμους πήρε και περπάταγε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Καπνός τριγύρω δε φαινότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.
Τι τα θέλει τα βιβλία και τα γράμματα
Σ’ όλους έρχονται μια μέρα τα γεράματα.
Τι τα θέλει τα παλάτια, τα μαλάματα.
Η ζωή κυλάει με δάκρυα και με κλάματα.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Κανένας τόπος δεν τον χώραγε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Στις ερημιές μακριά προχώραγε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Ούτ’ ένα φύλλο δεν κουνιότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.
Νύχτα μέρα περπατούσε ασταμάτητα
Σε λαγκάδια φουντωμένα, δάση απάτητα.
Μα στου ποταμού την άκρη που αργοκύλαγε,
Το τσακάλι του πολέμου παραφύλαγε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Με τ’ άγριο νύχι του σημάδεψε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Και μια ζωούλα ακόμα κλάδεψε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Τ’ αγόρι λες ονειρευότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα γύρω πόλεμος γινότανε.
Κι όταν στις κορφές απάνω μέρα χάραξε
Στη μικρή καρδιά του μέσα κάτι σπάραξε.
Έτσι πέρασε στη χώρα του αμίλητου
Και τ’ αγρίμια του άλλου κόσμου γίναν φίλοι του.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Της γης ο κόρφος δεν τον χώρεσε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Στον ουρανό βαθιά προχώρησε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα πάντα πόλεμος γινότανε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα πάντα πόλεμος γινότανε.
Viveva un tempo nel mondo incurabile
Un ragazzo dimenticato e indifeso.
Aveva un piccolo tamburo e lo batteva.
Chissà che tormentata anima era.
Tam tam - tam tam
Il suo quartiere non lo tratteneva
Tam tam - tam tam
Prese la strada e camminava
Tam tam - tam tam
Fumo in giro non se ne vedeva
Tam tam - tam tam
Ma qui o là la guerra prendeva piede.
Chi li vuole le lettere e i libri
Per tutti un giorno arriva la vecchiaia.
Chi li vuole i tesori e i palazzi
La vita scorre con pianto e lacrime.
Tam tam - tam tam
Nessun luogo lo conteneva
Tam tam - tam tam
Nei deserti si addentrava lontano.
Tam tam - tam tam
Non si muoveva neppure una foglia
Tam tam - tam tam
Ma qui o là la guerra prendeva piede.
Notte e giorno senza sosta camminava
In forre selvose, in boschi mai calpestati
Ma sul ciglio del fiume che lento scorreva
Lo sciacallo della guerra tendeva l'agguato.
Tam tam - tam tam
Con l'artiglio crudele puntava la preda
Tam tam - tam tam
E una bestiola ancora poté recidere
Tam tam - tam tam
Il ragazzo chissà stava sognando
Tam tam - tam tam
Ma la guerra intorno prendeva piede.
E come sulle cime si delineò il giorno
Qualcosa sobbalzò nel suo piccolo cuore.
Così passò nel paese di colei che non parla
E le belve dell'altro mondo divennero sue amiche.
Tam tam - tam tam
Il seno della terra non lo conteneva
Tam tam - tam tam
Si addentrò profondamente nel cielo.
Tam tam - tam tam
Nessun tamburo ormai si sentiva
Τam tam - tam tam
Ma la guerra sempre prendeva piede.
Tam tam - tam tam
Nessun tamburo ormai si sentiva
Τam tam - tam tam
Ma la guerra sempre prendeva piede.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.10.2008