Piedra a piedra
Πέτρα πέτρα χτίσαμε μια φτωχή γωνιά
τη ζωή μας κλείσαμε μες στην Κοκκινιά
δάκρυ δάκρυ φτάσαμε ως τη λησμονιά
τι είμασταν ξεχάσαμε μες στην Κοκκινιά
Μα το βράδυ που `ρχεται τ’ όνειρο μας παίρνει
στην Πέργαμο μας φέρνει και στο Μαρμαρά
Δρόμο δρόμο βρήκαμε χώμα και νερό
απ’ τον πόνο βγήκαμε κι από το χαμό
συννεφάκια αρμένισαν σ’ άλλους ουρανούς
τα παιδιά μας γέννησαν κόρες κι εγγονούς
Μα το βράδυ που `ρχεται τ’ όνειρο μας παίρνει
στην Πέργαμο μας φέρνει και στο Μαρμαρά
Piedra a piedra construimos una esquina pobre,
encerramos nuestras vidas en Kokkinia.
Lágrima a lágrima llegamos al olvido,
olvidamos qué eramos. En Kokkinia.
Pero a la noche siguiente el sueño nos lleva,
nos lleva a Pergamo y a Marmara.
Calle a calle encontramos tierra y agua,
salimos del dolor y de la destrucción.
Como nubecitas nos llevaron a otros cielos,
nuestros hijos parieron hijas y nietos.
Pero a la noche siguiente el sueño nos lleva,
nos lleva a Pergamo y a Marmara.
Tonne © 01.11.2008