La ballade d'Iphigénie
Με πήρες κάποτε απ’το χέρι και δε σε ρώτησα πού πάμε
σου είπα με σένα δε φοβάμαι μάνα καλή μάνα μου έρμη
εσύ τον άντρα σου είχες χάσει κι εγώ είχα χάσει το γονιό μου
και τότε μάνα καλέ μάνα τότε σε βάφτισα αρχηγό μου
Κλείδωσες δυο φορές το σπίτι μας πήρες κι ήρθαμε στην πόλη
σαν τα κοράκια πέσαν όλοι έτσι όπως σε είδαν φοβισμένη
κι ακόνιζα παιδάκι πράμα τα νύχια μου και το μυαλό μου
με μια τρεμούλα μ’ένα φόβο μη γκρεμιστεί ο αρχηγός μου
Κι άρχισαν να κυλούν τα χρόνια όπως το χρώμα στη βατίστα
στην οικοκυρική μοδίστρα κι ο αδερφός μου στα καράβια
η Ελλάδα πήγαινε κι ερχόταν κι έγινε ο τρόμος καθεστώς σου
φοβήθηκα μη σε τσακίσουν και τότε έγινα αρχηγός σου
Και πάνω που άρχιζα να ορίζω ήρθε η αγάπη να με ορίσει
και μπλέχτηκα στο αλισβερίσι οι αγάπες μ’έβαλαν στη μέση
εσύ νοιαζόσουν μη πονέσω μα αυτές δε’βλέπαν τον καημό σου
κι όλες στο μάτι είχαν βάλει να ρίξουνε τον αρχηγό σου
Κι όταν με πήρε το τραγούδι ήμουν το στόμα των απόρων
έγινα στόχος των εμπόρων και θύμα της πολυγνωσίας
πήγαν να τρίξουν τα θεμέλια δεν ήταν τ’αύριο πια δικό μου
τότε ξανάπλωσες το χέρι και σε ξανάκανα αρχηγό μου
Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους και λυτρωμένη εσύ χορεύεις
η μόνη εσύ που με πιστεύεις σαν σου μιλώ μεσ’στα τραγούδια
τώρα αγαπώ μα δεν ορίζω τώρα δεν ψάχνω να’βρω δίκια
τώρα το δρόμο μου τον βρήκα γκρεμίστηκαν τ’αρχηγηλίκια
Tu m'as prise, jadis, par la main, et je ne t'ai pas demandé où allons-nous.
Je t'ai dit: avec toi j'ai pas peur, ma bonne mère, ma pauvre maman
Toi tu avais perdu ton homme et j'avais perdu mon père
Et alors, ma mère, ma bonne maman, je t'ai baptisée mon chef
T'as verrouillé 2 fois la maison, tu nous as pris et nous sommes venus en ville
Comme des corbeaux t'attaquaient tous, comme ils te voyaient effrayée
Et j'aiguisais, moi petite enfant, mes ongles et ma cervelle
Et je tremblais de peur que mon chef ne s'écroule
Et les années commencèrent à passer comme (passe) la couleur de la batiste
(moi apprentie) couturière et mon frère (marin) sur les navires
La Grèce allait et venait, et la terreur te domina
J'ai eu peur qu'ils ne te brisent pas et alors je suis devenue ton chef
Et au moment ou je commençais à commander, vint l'amour me commander
Et je me suis embarquée dans le va-et-vient et les amours m'ont enveloppée
Toi tu te souciais pour que je n'en souffre pas mais elles (les amours) ne voyaient pas ta douleur
et toutes elles ne voulaient que détrôner ton chef
Quand je fus entraînée par la chanson, j'étais dans la bouche des pauvres
Je fus la cible des marchands et la victime de l'érudition
Les fondements déjà tremblaient, le "demain" n'était plus à moi
et tu m'as re-tendu la main et je t'ai re-fait mon chef
Maintenant, moi perdue dans les sons et toi, libérée, tu danses
Toi seule qui me comprends quand je te parle à travers les chansons
Maintenant j'aime mais je ne commande pas, maintenant je ne cherche pas à trouver mon droit
www.projethomere.com © 01.11.2008