Nie rozstaniemy nigdy się | ||
Βλέπω γύρω μου ανθρώπους ν’ αγαπιούνται λίγο μετά όμως κοιτιούνται σαν να `ναι εχθροί σαν να `ταν ξένοι σα χαμένοι. Βλέπω πρόσωπα που έχουν μετανιώσει που έχουν χωρίσει κι έχουν νιώσει τι γεύση ο έρωτας αφήνει όταν σβήνει. Μα εμείς δε θα χωρίσουμε ποτέ η μοίρα που μας ένωσε υπόσχεση μου έδωσε . Δε θα χωρίσουμε ποτέ τ’ αστέρια μας ταιριάζουνε τα όνειρά μας μοιάζουνε. Δε θα χωρίσουμε ποτέ ποτέ. Βλέπω εύκολα ο κόσμος να χωρίζει δε συγχωρεί και συνηθίζει τις δυσκολίες ν’ αποφεύγει να φεύγει. Βλέπω στα βλέμματα ν’ ανάβουν φλόγες μα είναι εφήμερες σαν μόδες στον πρώτο άνεμο θα σβήσουν θα χωρίσουν | Widzę Jak ludzie miłość wkrąg poznają Lecz w chwilę potem wyglądają Jak obcy - gniewem zaślepieni Zagubieni Widzę Twarze co żałość wyrażają Co po rozstaniu odczuwają Smak namiętności która właśnie Znika - gaśnie Lecz my nie rozstaniemy nigdy się Ta Mojra co złączyła nas Przysięgę mi złożyła wraz Nie rozstaniemy nigdy się Pasują do nas mgnienia gwiazd Przypominamy marzeń blask Nie rozstaniemy nigdy się O nie Widzę Jak ludzie łatwo się rozstają I przebaczenia nie uznają Przeszkody uczą się obchodzić Odchodzić Widzę Jak żar rozpala się w spojrzeniach Lecz niczym moda wnet się zmienia I pierwszy wiatr go gasząc skłania Do rozstania | |
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 08.11.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info