Sei un paese
Σ’ άρεσε πάντα να καπνίζεις και να κλαις για ξένα βάσανα, για ξένες αμαρτίες σκιές να βλέπεις στα χαρτιά σου απατηλές και στον καφέ τους έρωτές σου τραυματίες, τραυματίες Είσαι μια χώρα που δεν έφτασε κανείς που μόνο σ’ ένα μυθιστόρημα υπάρχει μοιάζεις μ’ ανάμνηση μιας νύχτας μακρινής για ένα τίποτα, μικρή χαμένη μάχη Σ’ άρεσε πάντα το σκοτάδι της σκηνής και λόγια του έρωτα να λες πάντα μονάχη Ποτέ δεν ήξερα τι θα `θελες να πεις πόσα πολλά είχες κρυφά, πόσα κρυμμένα χανόσουν μέσα στα τοπία της σιωπής σε μιαν ομίχλη με ταξίδια μεθυσμένα, μεθυσμένα Είσαι μια χώρα που δεν έφτασε κανείς που μόνο σ’ ένα μυθιστόρημα υπάρχει μοιάζεις μ’ ανάμνηση μιας νύχτας μακρινής για ένα τίποτα, μικρή χαμένη μάχη Σ’ άρεσε πάντα το σκοτάδι της σκηνής και λόγια του έρωτα να λες πάντα μονάχη για ένα τίποτα, μικρή χαμένη μάχη Σ’ άρεσε πάντα το σκοτάδι της σκηνής και λόγια του έρωτα να λες πάντα μονάχη		Ti è sempre piaciuto fumare e piangere per tormenti di altri, per colpe degli altri guardare ombre ingannevoli sulle tue carte e ne caffè i tuoi amori feriti, feriti Sei un paese che non ha raggiunto nessuno che esiste solo in una favola sembri un ricordo di una notte lontana per un niente, una piccola battaglia perduta ti è sempre piaciuto il buio della scena e dire parole d’amore sempre da sola Non ho mai saputo cosa volevi dire quante cose hai nascosto, quante celate si sono perse nei paesaggi del silenzio in una nebbia con viaggi da ubriaco, da ubriaco Sei un paese che nin ha raggiunto nessuno che esiste solo in una favola sembri un ricordo di una notte lontana per un niente, una piccola battaglia perduta ti è sempre piaciuto il buio della scena e dire parole d’amore sempre da sola per un niente, una piccola battaglia perduta ti è sempre piaciuto il buio della scena e dire parole d’amore sempre da sola
Alessio Miranda © 15.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info