På Pentelis berg

Μες της Πεντέλης τα βουνά
στα πεύκα τριγυρίζω
τον Χάρο ψάχνω για να βρω μανούλα μου
μα δεν τον εγνωρίζω

Ένα γλυκό ξημέρωμα
τον Χάρο ανταμώνω
μες της Πεντέλης τα βουνά μανούλα μου
και του μιλώ με πόνο

Χάρε του λέω άσε με
ακόμα για να ζήσω
έχω γυναίκα και παιδιά μανούλα μου
πες μου πού θα τ’ αφήσω

Με βλέπει και χαμογελά
κι αρχίζω πια να σβήνω
μου λέει με δυνατή φωνή μανούλα μου
σε παίρνω δε σ’ αφήνω


På Pentelis berg
i talldunge jag vandrar
Döden söker jag att hitta, mamma min
men jag känner honom inte igen

En vacker morgon
möter jag Döden
på Pentelis berg, mamma min
och jag talar smärtsamt till honom

Död, säger jag låt mig
ännu leva
jag har kvinnan och barn, mamma min
säg vart ska jag lämna dem

Han tittar mig och ler
och jag börjar redan slockna
han säger med stark röst, mamma min
jag tar dig, inte lämnar jag dig

ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 15.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info