Vaaleaverikölle
Τραγούδια όμορφα θα πω
με φίνο μπουζουκάκι
να νοσταλγήσω τα παλιά
και να μπω σε μεράκι
Σε μια ξανθούλα π’ αγαπώ
μα ποια είναι δεν το λέγω
λιγάκι σαν την θυμηθώ
σαν το παιδάκι κλαίγω
Γι’ αυτήν εγώ αρνήθηκα
της μάνας μου το σπίτι
και με παράπονο πικρό
γυρνώ σαν τον αλήτη
Τραγούδια όμορφα θα πω
με φίνο μπουζουκάκι
να νοσταλγήσω τα παλιά
και να μπω σε μεράκι
Lauluja hienoja laulan
hienoa buzukia soitan
kaivaten vanhoja
ja astuakseni murheeseen
Eräälle vaaleaverikölle jota rakastan
mutta kuka hän on en sano
hiukan kun häntä muistelen
kuin lapsukainen itken
Hänen takiaan en viihtynyt
äitini kotona
ja katkeran tuskaisena
kiertelen kuin kulkuri
Lauluja hienoja laulan
hienoa buzukia soitan
kaivaten vanhoja
ja astuakseni murheeseen
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 15.11.2008