O Heladi (Malamas)
Αμπέλια και χρυσές ελιές
μοιάζεις Ελλάδα μου όπως χθες
φωτιά κι αέρας, στο φως της μέρας.
Τη μια ευρωπαία στο κλαρί,
την άλλη αρχαία προτομή
Γιατί, γιατί;
Γύρνα και δείξε μου τον δρόμο σου ξανά
μάτια μου, κομμάτια μου
σαν γράμμα ατέλειωτο που έσβησε ο καιρός
μ’ ονόματα και χρώματα.
Γυμνά τα δέντρα, τα κλαδιά
κι έχουν πετάξει μακριά
πουλιά κι αστέρια, σε ξένα χέρια.
Ετσι ήταν πάντα μου γελάς
παιδιά είμαστε της λησμονιάς
σ’ ακούω χαμένος, σαν ζαλισμένος.
Στον ουρανό σου θέλω απόψε ν’ ανεβώ
να σε βρω
αγκάλιασέ με στο σκοτάδι σου να μπω
μάγισσα, σ’ αγάπησα.
Vinogradi i zlatne masline
izgledaš, Helado moja, kako želiš
vatra i vetar, na svetlosti dana..
Čas na grani evropljanka
čas antička statua
Zašto? Zašto?
Vrati se i pokaži mi ponovo svoj put
oči moje, deo mene
kao nedovršeno pismo što ga je vreme izbrisalo
imenima i bojama..
Golo drveće, grane
i odletele su daleko
ptice i zvezde, u tuđe ruke..
Tako je oduvek bilo, smeješ mi se
deca smo zaborava
slušam te izgubljen, kao ošamućen..
Do neba tvog želim večeras da se popnem
da te nađem
zagrli me, u tamu tvoju da se uvučem
čarobnice, zavoleo sam te...
neraidaBGD, Ivana © 21.11.2008