Heb lief!
Ν’ αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα,
τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
και πολύ ν’ αγαπάς τους ανθρώπους.
Τα θεριά ν’ αγαπάς και τ’ ανήμερα,
τα νησιά, τα ποτάμια, τ’ αστέρια.
Κι αν ποτέ σε πληγώσουν κατάστηθα
φίλοι, αγρίμια, λευκά περιστέρια,
ν’ αγαπάς, να ξεχνάς και να χαίρεσαι
τη δική σου γαλήνη και κείνα
που μ’ αγάπη το νου μας φωτίζουνε,
και βλασταίνουν αμάραντα κρίνα.
Heb de bergen lief en de zeeën,
de plaatsen die je kent en die waar je nog nooit geweest bent,
heb de vogels lief, de bloemen en de wolken,
en bovenal: heb de mensen lief.
Heb de wilde, ontembare dieren lief,
eilanden, rivieren en sterren.
En word je ooit tot in het diepst van je hart verwond
door vrienden, schurken, witte duiven,
heb dan lief en vergeet het en schep vreugde
in je eigen gemoedsrust en in alles
dat als we liefhebben de geest verlicht
en er altijdbloeiende leliën doet ontluiken.
saminthe © 21.11.2008