Mother, take up...
Για πάρε μάνα χαρτί και πένα
και με το δάκρυ το πιο πικρό
γράψε στον πόνο κλάψε για μένα
ν’ αλλάξει δρόμο λίγο καιρό
Μάνα ο πόνος παντού γυρνάει
και με φαρμάκι μεθοκοπά
βαρειά βαδίζει βαρειά μιλάει
βαρειά σηκώνει βαρειά χτυπά
Κι όταν τελειώσει αυτό το γράμμα
που το σφραγίζει μοίρα κακιά
στα μάτια ο πόνος θα `χει το κλάμα
και στην καρδιά του μια χαρακιά
Mother, take up paper and pen
and with the bitterest tear
write to Pain*, cry for me,
to change the road for a little while.
Mother, the pain is everywhere,
and it is drunk on poison
heavily it walks, heavily it speaks
heavily it lies down, heavily is hits.
And when that letter is finished
with the seal of unhappy fate,
in his eye, Pain will have a tear,
and in his heart, a wound.
Geeske © 21.03.2005