Ah, such injustice
Τόσα χρόνια πολεμούσα μέσα στη φωτιά
το μπαρούτι τ’ αψηφούσα και τη μπαταριά
μα του Χάρου δεν τ’ αρέσει να `σαι νικητής
και σε βγάζει απ’ τη μέση ό,τι και να πεις
Αχ τι άδικο αχ τι άδικο
κάποιο βράδυ να μεθύσω και να σκοτωθώ
παλληκάρι εγώ να σβήσω μες το καπηλειό
Τα πανιά στ’ ακροθαλάσσι καμαρώνουνε
κι οι συντρόφοι στο γιορτάσι ξεφαντώνουνε
κάποιας μάγισσας τα χάδια τους μεθύσανε
με πετάξανε στην άμμο και μ’ αφήσανε
Αχ τι άδικο αχ τι άδικο
κάποιο βράδυ να μεθύσω και να σκοτωθώ
παλληκάρι εγώ να σβήσω μες το καπηλειό
So many years I have been to war, to the fire,
defying the gunpowder and the volleys of bullets!
But Charos* does not like you to be the winner
and say what you will, he will take you midway.
Ah, such injustice, ah, such injustice
some night I will get drunk and I will get killed
palikari* that I am, I will be wiped out in the pub.
The sails stand out proud on the sea
and [my] companions are going out to party
the caresses of some witch have made them drunk
they have thrown me in the sand and abandoned me.
Ah, such injustice, ah, such injustice
some night I will get drunk and I will get killed
palikari that I am, I will be wiped out in the pub.
Geeske © 08.06.2005