Zima (Xatzigiannis)
Είναι χειμώνας κι όπως πρέπει θα ντυθώ το βράδυ που έρχεται.
Και κάποιο λάθος που στο σώμα μου χρωστώ ο νους δεν το δέχεται.
Κι αν φύγω από δω με σένα δύσκολα τελειώνω,
μέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό.
Μα εσύ συνέχεια με κερδίζεις
για μια ζωή νικάς
Σκληρά μακριά μου φεύγεις
μα πιο σκληρά γυρνάς
Είναι χειμώνας τα παράθυρα ανοιχτά μα ήδη αρρώστησα.
Ξέρεις καλά πως στα παράλογα μπροστά το κόστος δε ρώτησα.
Κι αν φύγω από δω θα αλλάξω πρόσωπο σαν κλέφτης.
Μέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό.
Zima je i obući ću se kako treba, za veče što dolazi..
i još neku grešku koju svome telu dugujem, um ne prihvata
i ako odem odavde, s tobom ću teško da završim
u sebi te čuvam, kao da si nešto ispravno
Ali ti me stalno pobedjuješ
celog života dobijaš
okrutno od mene odlaziš
ali, još okrutnije se vraćaš
Zima je, prozori otvoreni, ali već sam se razboleo
znaš dobro da pred besmislicama ja za cenu ne pitam
i ako odem odavde, promeniću lik, kao lopov
u sebi te čuvam, kao da si nešto ispravno..
neraidaBGD, Ivana © 24.11.2008