Napio sam se i veceras (Giorgos Giannias)
Μόνος κι η νύχτα
αιώνας πάλι μοιάζει.
Πίνω να βρω τη δύναμη για να σου πω
πως είναι κρίμα που πονάω και δε σε νοιάζει
αφού ακόμα σαν τρελός σ’ αγαπώ.
Μέθυσα κι απόψε και ήρθα να σε βρω.
Τα παράπονά μου πάλι να σου πω
σαν το νυχτοπούλι μόνος μου γυρνώ
μοιάζω με φεγγάρι δίχως ουρανό.
Λείπεις κι ο πόνος παρέα μου κρατάει
να συνηθίσω χώρια σου δεν το μπορώ.
Πως θα σε χάσω το μυαλό δεν το χωράει
γι’ αυτό καρδιά μου θέλω τόσο να σε δω.
Sami ja i noc
kao vecnost cini se.
Pijem, da skupio bih hrabrost da ti kazem
da je sramota sto ja patim, a tebe nije briga
sto idalje kao lud te volim
Napio sam se i veceras i dosao sam da te vidim
moje muke opet da ti ispricam.
Kao nocna ptica, sam se vracam
licim na mesec bez svog neba.
Nema te i bol mi drustvo pravi
da naviknem da sam bez tebe, necu moci.
Da cu te izgubiti, mozak ne prihvata,
i zato srce moje toliko zelim da te vidim.
jasminica, Jasmina © 24.11.2008