The face of the night
Το πρόσωπο της νύχτας
πνίγεται μέσα στον καπνό
και τα παιδιά στο δρόμο
πετάν νεκρά στον ουρανό.
Μαύρα πουλιά μ’ ένα σπαθί γυμνό
σκύβουν φιλάν τον άσπρο τους λαιμό.
Το πρόσωπο της νύχτας
κλαίει μακριά στον ουρανό.
Απόψε είναι σκοτάδι
τ’ άστρα δεν έχουνε ψυχή
κι εκεί στον άσπρο τοίχο
το αίμα γίνεται βροχή.
Ποιος με φωνάζει και ζητά νερό
ποιος θα γλιτώσει απ’ τον πικρό χορό.
Το πρόσωπο της νύχτας
χάθηκε μέσα στον καιρό.
The face of the night
is choking in the smoke
and the children in the streets
are flying dead in the sky
Black birds with a sword out of the sheeth
kneel down and kiss their alabaster necks
The face of the night
far away is crying in the sky
Tonight it is pitch dark
the stars do not have any soul
and there on the white wall
the blood is now becoming rain
Who is calling me and asks for water
and who will save me from the bitter dance?
The face of the night
was lost in the midst of time
Mιλτος Mπ. © 24.11.2008