Menee junia ja tulee

Μέρα νύχτα το κερί
ανάβω για τα σένα,
να σε φυλάει η Παναγιά
που βρίσκεσαι στα ξένα.

Πέρασε, πέρασε
κι ο δεύτερος ο χρόνος.
Τι έγινες δεν ξέρω πια,
γι’ αυτό με δέρνει ο πόνος.

Ούτε παίρνω γράμμα σου,
αχ, τι κακό μου κάνει.
Δεν το ξέρω αν μου ζεις
ή έχεις πια πεθάνει.

Πέρασε, πέρασε
κι ο δεύτερος ο χρόνος.
Τι έγινες δεν ξέρω πια,
γι’ αυτό με δέρνει ο πόνος.

Πάνε τα τρένα κι έρχονται
κι ακόμα νά ’ρθεις πίσω
και τη ζωή μου θα ’δινα
να σε ξαναντικρίσω.

Πέρασε, πέρασε
κι ο δεύτερος ο χρόνος.
Τι έγινες δεν ξέρω πια,
γι’ αυτό με δέρνει ο πόνος.


Päivin öin kynttilän
sytytän sinulle
että sua varjelisi Neitsyt Maria
kun olet ulkomailla

Meni, meni
toinenkin vuosi
mitä sulle tapahtui en tiedä enää
siksi minua pieksee tuska

Enkä saa kirjettäsi
ah kuinka pahaa mulle teet
en tiedä josko elät
vai oletko jo kuollut

Meni, meni
toinenkin vuosi
mitä sulle tapahtui en tiedä enää
siksi minua pieksee tuska

Menevät junat ja tulevat
ja vielä tullaksesi takaisin
elämänikin antaisin
sinut taas kohdatakseni

Meni, meni
toinenkin vuosi
mitä sulle tapahtui en tiedä enää
siksi minua pieksee tuska

ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 24.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info