Pozdrów mnie chociaż
Πάει καιρός που είχα να σε συναντήσω
τώρα είσαι άστρο σ’ έναν άλλο ουρανό
τυχαία απόψε σ’ είδα μα πριν σου μιλήσω
γυρνάς την πλάτη σου ξεχνάς τι ήμουν εγώ
Πες ένα γεια σου και μετά τραβάς το δρόμο σου
ξέρω πως είμαι απ’ την καρδιά σου ξεχασμένος
πες ένα γεια σου και μετά ζήσε στον κόσμο σου
πονάει διπλά να νιώθεις μόνος μα και ξένος
Πάει καιρός που ζούμε χώρια εμείς οι δύο
κι απόψε είσαι απέναντί μου πάλι εσύ
τέλειωσε τ’ όνειρο μια νύχτα μ’ ένα κρύο
μα δε χωρίσαμε καρδιά μου σαν εχθροί
Πες ένα γεια σου και μετά τραβάς το δρόμο σου
ξέρω πως είμαι απ’ την καρδιά σου ξεχασμένος
πες ένα γεια σου και μετά ζήσε στον κόσμο σου
πονάει διπλά να νιώθεις μόνος μα και ξένος
Tyle już chwil od czasu gdy cię spotykałem
Dziś jesteś gwiazdą co na innym niebie lśni
Przypadkiem dziś wieczorem znowu cię ujrzałem
Lecz odwróciłaś się nim słowo rzekłem ci
Pozdrów mnie chociaż - potem możesz pójść już drogą swą
Wiem że w twym sercu pamięć o mnie już się kończy
Pozdrów mnie chociaż - potem możesz żyć już dolą swą
Podwójny ból - gdyś jest samotny ale i obcy
Tyle już chwil żyjemy od siebie z daleka
Dziś wieczór jednak znów przede mną jesteś ty
Mój sen zakończył się gdy nocą "żegnaj" rzekłaś
Ale wrogości wszak nie było ani krzty
Pozdrów mnie chociaż - potem możesz pójść już drogą swą
Wiem że w twym sercu pamięć o mnie już się kończy
Pozdrów mnie chociaż - potem możesz żyć już dolą swą
Podwójny ból - gdyś jest samotny ale i obcy
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 27.11.2008