Kylmyydessä
Μέσα στο κρύο στη βροχή γυρνάς κι αναστενάζεις.
Πίνεις το δάκρυ για κρασί και μεθάς,
στιγμή δεν ησυχάζεις μες στην παγωνιά.
Μα ποιος να είναι ο πόνος σου ποιο να `ν’ το μυστικό σου;
Μήπως στα ξένα έχασες και συ
τον άνθρωπό σου και γι’ αυτό πονάς;
Μήπως η μοίρα σ’ έριξε μακριά απ’ τους δικούς σου
ή άλλος πόνος πιο βαρύς
σου τυραννά το νου σου μες στην παγωνιά;
Kylmässä sateessa kierrät ja huokaat.
Juot kyyneleen viininä ja juovut,
hetkeksikään et rauhoitu kylmyydessä.
Mutta kuka on tuskasi kuka on salaisuutesi?
Ehkä ulkomailla hukkasit sinäkin
ihmisesi ja siksi kärsit?
Ehkä kohtalo sinut heitti kauas omistasi
tai toinen tuska vielä raskaampi
sinun kiusaa mieltäsi kylmyydessä?
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.11.2008