Salonikin kujilla
Θυμήθηκα τα μέρη μου τα βράδια που γυρνούσα,
στης Σαλονίκης τα στενά, εκεί που τραγουδούσα,
στης Σαλονίκης τα στενά, εκεί που τραγουδούσα.
Εκεί που μ’ αγαπούσανε γλυκιές προσφυγοπούλες,
γαλανομάτες, καστανές και φίνες μοδιστρούλες,
γαλανομάτες, καστανές και φίνες μοδιστρούλες.
Προσφυγοπούλα μου γλυκιά, ξανθιά γαλανομάτα
ξέρεις, για σένα γίνομαι σαράντα δυο κομμάτια,
ξέρεις, για σένα γίνομαι σαράντα δυο κομμάτια.
Muistin paikkani joissa iltaisin kiertelin,
Salonikin kujilla, siellä missä laulelin,
Salonikin kujilla, siellä missä laulelin.
Siellä missä minua rakastivat ihanat pakolaisnaiset,
sinisilmät, ruskeaveriköt ja hienot ompelijattaret,
sinisilmät, ruskeaveriköt ja hienot ompelijattaret.
Pakolaistyttöni ihana, vaalea sinisilmä
tiedätkö, vuoksesi hajoan neljäänkymmeneen kahteen palaseen,
tiedätkö, vuoksesi hajoan neljäänkymmeneen kahteen palaseen.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.11.2008