Una Comnena (N. Gatsos) | ||
Δέσποτα βγάλε το σινί Κι ένα λαχούρι βυσσινί Απ’ το παλιό φορτσέρι Και γράψε στη Περγαμηνή Είμαι κι εγώ μια Κομνηνή Κι ο Ανδρόνικος το ξέρει Κόκκινα βάλε τα ψηφιά Και πάμε στην Αγια Σοφιά Να μ’ ευλογήσεις νύφη Πριν φέρουν άγρια συννεφιά Τα μάτια σου τα σεντεφιά Του πορθητή τα στίφη Δέσποτα βοήθα μη σκιαχτώ Και τ’ακριβό μου φυλαχτό Στ’ άγιο σου χέρι κράτα Μα σαν ακούσεις ουρλιαχτό Κι ιδείς μακριά τον κουρνιαχτό Τις προσευχές παράτα. Κι αν βρεις ασέλωτο φαρί Στο διάσελο να καρτερεί Βάλ’του φωτιά στη φτέρνα Και πες τ’ Ανδρόνικου να’ρθεί Με το βαρύ του το σπαθί Να σώσει τη Βλαχέρνα Δέσποτα σπάσαν τα λουριά Στου χάρου την περαταριά Και τ’άλογο φευγάτο Κι αν είναι η μοίρα μου βαριά Μη μου κρατάς τη μαρτυριά Και το πικρό μαντάτο. Έμπα μονάχα στη σκηνή Κι απ’ τ’ασημένιο το σινί Πάρε καυτό μολύβι Και γράψε στην περγαμηνή Είμαι κι εγώ μια Κομνηνή Που μέτωπο δε σκύβει | Mio signore, prendi un vassoio d'argento E uno scialle di Lahore rosso cupo Dall'antico forziere E scrivi sulla pergamena Sono anch'io una Comnena E Andronico lo sa bene Disponi tessere rosse E andiamo a Santa Sofia Per benedirmi sposa Prima che nuvole crudeli Madreperla negli occhi tuoi Portino le orde del Distruttore Mio signore aiutami a non morire di paura E il mio amuleto prezioso Reggi nella tua sacra mano Ma quando udrai l'ululato E vedrai di lontano la nuvola di polvere Abbandona le preghiere E se trovi un cavallo senza sella Che aspetta al passo Mettigli fuoco nei garretti E di' ad Andronico di venire Con la sua greve spada A salvare la Blacherna Mio signore si spezzarono i finimenti Nel discrimine mortale E il cavallo è fuggitivo Sia pure grave la mia sorte Ma ciò che sai tienilo per te Insieme con le tristi novelle Solo, entra nella tenda E dal vassoio d'argento Prendi una penna di fuoco E scrivi sulla pergamena Sono anch'io una Comnena Che non china la fronte | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.11.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info