Kunpa kuolisit
Θα σε βάλω σκουλαρίκια, φούστα και ποδιά
και θα βγαίνεις εις τον κόσμοσαν νοικοκερά
Άντε να πεθάνεις σά δέ μ’ αγαπάς,
τα λεφτά γουστάρεις, ξεύρεις να τα φας.
Θα με βλέπεις με μιαν άλλη και θα λαχταράς,
το ξερό σου το κεφάλιτότε θα χτυπάς.
Άντε να πεθάνεις σαν δε μ’ αγαπάς,
τα λεφτά μου σαν δεν ξεύρεις να τα φας.
Γεια σου Νταλγκά,
Γεια σου Μήτσο.
Ξέρω πως θα μετανιώσεις κι ύστερα θα κλαις,
μ’ από τώρα εγώ στο λέγω, σφάξιμο που θές.
Άντε να πεθάνεις αφού δε με θές,
τ’ όνομά μου πια δέ θέλω να το λές.
Όπα, έξω φτώχεια.
Sulle laitan korvarenkaat, hameen ja esiliinan
ja kuljet ulos maailmaan kuin iso emäntä
Kunpa kuolisit kun et minua rakasta,
rahasta tykkäät, osaat sitä tuhlata.
Mut näet toisen kanssa ja kaipaat,
tiedän että silloin κadut.
Kunpa kuolisit kun et minua rakasta,
rahasta tykkäät, osaat sitä tuhlata.
-Hei sulle Dalkas
-Hei sulle Mitso
Tiedän että kadut ja myöhemmin itket,
mutta tästä eteenpäin sulle sanon, tuhoasi tahdot.
Kunpa kuolisit kun et minua tahdo,
nimeäni en enää tahdo sinun lausuvan.
-Opa, ulos köyhyys!
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.11.2008