Van koloseka
Όσο μεγαλώνω τρέμω, μήπως πήρα λάθος τρένο
Μήπως στο γκρεμό πηγαίνω μ’ ένα εξπρές του λάθους
Όσο με γνωρίζω μοιάζω μ’ όποιον καθρέπτη σπάζω
Όσο αγαπώ τρομάζω στις στροφές του πάθους
ΡΕΦΡΕΝ
Ίσως έχω βγει εκτός τροχιάς μα είναι η ζωή μια τρέλα
Ο, τι αξίζει πρέπει να το κυνηγάς μες στη καταιγίδα που αγαπάς
Μη ζητάς καμιά ομπρέλα, πάμε εμείς και πίσω μην κοιτάς
Μπήκα με μεγάλο τραύμα λίστα αναμονής στο θαύμα
Σου ζητάω ένα πράγμα, να μη με προδώσεις
Είμαι ένας δραπέτης φως μου, από την ψευτιά του κόσμου
Γίνε ο προορισμός μου αν θες να με σώσεις
Što sam stariji, sve me više brine, da nisam izabrao pogrešan voz
da ne idem mozda ka provaliji, pogrešnim ekspresom
što više sebe upoznajem, više ličim na svako ogledalo koje razbijem
što više volim, više se bojim, na krivinama strasti
REFREN:
Možda sam ispao iz koloseka, ali život je ludost
sve što vredi, moraš da juriš, u oluji koju voliš
ne traži kišobran, idemo zajedno i ne osvrći se
Upao sam s teškom povredom na listu čekanja čuda
tražim ti samo jedno, da me ne izdaš
ja uvek bežim, sunce moje, od laži ovog sveta
postani moje odredište, ako hoćeš da me spasiš
neraidaBGD, Ivana © 28.11.2008