More (Xatzigiannis)
Αγκαλιά να με πάρεις θάλασσά μου εσύ
τη μπορώ την αρμύρα και ας είμαι πληγή.
Γίνε δρόμος και μοίρα θάλασσά μου και πες
τι σημαίνουν οι λέξεις αλλά κι οι σιωπές.
Αν με ζητήσει κανείς
δεν υπάρχω εγώ γίναμε ένα να πεις.
Μέσα σου χάθηκα πια
απ’ το λίγο που ζω ας πνιγώ στα βαθιά.
Αν με ζητήσει κανείς
θάλασσα σώσε με κάτι να βρεις να τους πεις.
Μέσα στα κύματά σου να με κρύβεις εδώ
από ψέμα κι ανθρώπους πλημμυρίζω καημό.
Αν με ζητήσει κανείς
δεν υπάρχω εγώ γίναμε ένα να πεις.
Μέσα σου χάθηκα πια
απ’ το λίγο που ζω ας πνιγώ στα βαθιά.
Αν με ζητήσει κανείς
θάλασσα σώσε με κάτι να βρεις να τους πεις.
Zagrli me, more moje ti
mogu da podnesem so, iako sam rana..
postani put i sudbina, more moje i reci
šta znače reči, ali i tišina...
Ako me neko zatraži
ja ne postojim, jedno smo postali, tako reci
Nestao sam u tebi
od ovog malo što živim, neka se u dubinama utopim
Ako me neko zatraži
more, spasi me, nadji nešto da mu kažeš..
U svojim talasima, tu da me skrivaš
od laži i ljudi, tuga me preplavi..
Ako me neko zatraži
ja ne postojim, jedno smo postali, tako reci
Nestao sam u tebi
od ovog malo što živim, neka se u dubinama utopim
Ako me neko zatraži
more, spasi me, nadji nešto da mu kažeš.
neraidaBGD, Ivana © 28.11.2008