A sensitive robber
Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θα `πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
Μια και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει
Στην ερημιά που `χα βρεθεί
με το `να χέρι στο σπαθί
και τ’ άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά
να τους το κάνω γέλιο
Μα τώρα που `φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;
If they carried me tomorrow to hang
Mommy oh my poor mommy
I know whose tear drop by drop
would come down from your big eyes
Mommy oh my poor mommy
Ones I was labeled a murderer
I took the world as a hunt
and life as long walk
fight evil with evil
that you can only hear
While your mind does not comprise them
the solitude in which I had found
with one hand on the sward
and the other on the bible
came mothers and orphans
and told the tear that cares
to make it laughter
But now that the moment is hear
to close the accounts
who never will be able
to see that I had a heart
as the one of children
and be able to forgive?
coloradoboy © 01.12.2008