Sweet bird of my youth | ||
Γλυκό τη νιότης μου πουλί πρώτο φιλί πρώτο σκαλί τι άδεια πού’ναι η κορυφή κι η μοναξιά μεγάλη τώρα που έφτασα ως εδώ πώς θά’θελα να κατεβώ κι από το πρώτο το σκαλί να ξαναρχίσω πάλι Γλυκό της νιότης μου πουλί πρώτο φιλί πρώτο σκαλί απ’ την κορφή με προσκαλεί σα να με περιμένει με βρήκε χιόνι στα ψηλά η νύχτα πια δε μου μιλά ο ήλιος δε χαμογελά κι η γη δε με ζεσταίνει Αχ νιότη μου, αχ νιότη μου θυμάσαι που πεινάγαμε με την καρδιά γελάγαμε με την καρδιά γελάγαμε Αχ νιότη μου, αχ νιότη μου ξανάνοιξε το κρίνο σου να βρω το γέλιο εκείνο σου. | Sweet bird of my youth, first kiss, first step, how empty the top is, what enormous loneliness! Now that I made it up here How I wish I could go down and from the first step start over again Sweet bird of my youth, first kiss, first step, from the top it invites me as if it were waiting for me I ran into snow up high the night talks to me no more the sun does not smile and the earth does not warm me Oh youth of mine, oh youth of mine, remember when we used to starve? we used to laugh so cordially we used to laugh so cordially Oh youth of mine, oh youth of mine, sprout your bloom once again so I may find that laughter of yours | |
manosaris, manos aris © 01.12.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info