Op een dag, als het koud wordt
Μια μέρα που θα κάνει κρύο θα γυρίσεις
κι όχι την πόρτα μα το τζάμι θα χτυπήσεις.
Τα ίδια ρούχα όπως πάντα θα φοράς,
θα `χεις τα χέρια σου στις τσέπες.
Όπως πάντα θα γελάς, δε θα μιλάς όπως πάντα.
Έφυγες με το κρύο και με την βροχή,
πάλι με κρύο και μ’ αγιάζι θα γυρίσεις.
Βγάλ’ το σακάκι σου θα πω, έχει βραχεί.
Την ίδια μάρκα τα τσιγάρα σου θ’ ανοίξεις,
σπίρτα έχει δίπλα σου θα πω και θα καπνίσεις.
Op een dag, als het koud wordt, kom je terug
en niet op de deur maar op het raam zal je kloppen.
Dezelfde kleren als altijd zal je aanhebben,
je handen in de zakken.
Als altijd zal je lachen, niet spreken, als altijd.
Je ging weg toen het koud was en regende,
als ‘t weer kou is en dauwt kom je terug.
Doe je jas uit, zal ik je zeggen, hij is nat.
Hetzelfde merk, je zelfde pakje sigaretten maak je open,
er zijn lucifers daar bij je, zal ik je zeggen, en dan zal je roken.
renehaentjens © 01.12.2008