Mes amis à l'aube
Ακούω γέλια να ανεβαίνουν τα σκαλιά
πάλι οι φίλοι μου χαράματα γυρνάνε
έχουν τις μπύρες τους ακόμα αγκαλιά
έξω απ’ την πόρτα μου περνούν και τραγουδάνε
Κι εγώ το γέλιο το δικό σου περιμένω
μ’ ένα ποτήρι απ’ την ανάσα μου θαμπό
ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
γιατί απ’ όλους θέλω απόψε να κρυφτώ.
Γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους
κι εγώ να μην έχω τα χέρια σου να γείρω
Τι θέλω εγώ με τόση αγάπη γύρω
Γιατί θα τους ζηλεύω
και το δικό σου χάδι θα γυρεύω
Κορμί στους πέντε ανέμους
τι θέλω εγώ με τους ερωτευμένους
Δεν έχω άλλα παραμύθια να σκεφτώ
τους είπα τάχα πως ταξίδι έχεις πάει
κι ενώ στη ζάλη τους ποθώ να τυλιχτώ
αφήνω τον εγωισμό να με μεθάει
Γιατί το βήμα το δικό σου περιμένω
μ’ ένα ποτήρι απ’ την ανάσα μου θαμπό
ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
γιατί απ’ όλους θέλω απόψε να κρυφτώ.
J'entends des rires monter l'escalier
mes amis rentrent toujours à l'aube
leurs bières dans les bras
ils passent devant ma porte et chantent
Et moi j'attends ton rire
avec un verre embué par ton souffle
j'écoute frapper à la porte et je me tais
parce que je veux de tous me cacher ce soir.
Parce que je ne les supporte pas, enlacés
alors que je ne peux me pencher vers tes mains
qu'ai-je à faire de tant d'amour autour de moi
je vais les jalouser
et chercher tes caresses
le corps aux quatre vents
qu'ai-je à faire des amoureux
Je n'ai pas d'autres histoires à inventer
je leur ai dit que peut-être tu étais en voyage
et alors que je rêve de me bercer de leur ivresse
je laisse l'égoisme m'enivrer
Parce que j'attends ton pas
avec un verre embué par ton souffle
j'écoute frapper à la porte et je me tais
parce que je veux de tous me cacher ce soir.
stephellas, Stéphane © 02.12.2008