Ces arbres | ||
Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο. Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή, σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια, σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του. Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως. O δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο. | Ces arbres ne s'épanouissent pas sous un ciel restreint ces pierres ne s'épanouissent pas sous des pas étrangers ces visages ne s'épanouissent qu'au soleil ces coeurs ne sépanouissent qu'avec la justice Ce paysage est dur comme le silence il étreint en son sein ses pierres incandescentes il étreint dans la lumière ses oliviers orphelins et ses vignes. Il n'y a pas d'eau. Seulement de la lumière. 2x Le chemin se perd dans la lumière et l'ombre de la bergerie est de fer. 2x | |
stephellas, Stéphane © 03.12.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info