It isn't me | ||
Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες. Μπήκες να ξαποστάσεις κι εσύ το λεηλάτησες. Η καρδιά μου καράβι σε παρθένο ταξίδι Ήρθες σαν τον κουρσάρο με φωτιές και το πάτησες. Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι, Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ. Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ Εγώ σωπαίνω, άκου, σωπαίνω Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ Άλλος φωνάζει άλλος ρωτάει άλλος κρατάει λογαριασμό Στ’ ορκίζομαι δεν είμαι εγώ Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες. Μπήκες βρήκες γαλήνη και μετά το πυρπόλησες. Μπήκες μέσα στη μάχη με κλωνάρι ειρήνης. Μιλώντας για ειρήνη ξαφνικά πυροβόλησες | My heart was an unguarded house and you came in, you came in to rest but you ransacked it My heart was a ship on a maiden voyage, you came like a buccaneer with fire and you ravaged it Now why are you shaking, why are you feeling sorry? I'm not asking for explanations, The voice you're so afraid of isn't me, it isn't me I am silent, listen, I'm silent I'm not asking for explanations Somebody else is yelling, somebody else is asking somebody else is keeping account I swear it isn't me My heart was an unguarded house and you came in, you came in, found peace and then you set in on fire You came in the battle with an olive branch and while speaking of peace you suddenly fired | |
manosaris, manos aris © 03.12.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info