Sogno ormeggiato alla banchina (V. Goufas) | ||
Όνειρο δεμένο στο μουράγιο πόρτα μου κλεισμένη στο νοτιά έκανα τον πόνο μου κουράγιο στην αγάπη μου έβαλα φωτιά. Μαύρος βαρύς ο ουρανός απόψε που ’ρθες να με βρεις είναι μεγάλος ο καημός να το αντέ να τον αντέξεις δεν μπορείς. Στην αγάπη μου έστησαν καρτέρι κι από τ’ άστρα κλέψανε το φως άστραψε στην νύχτα το μαχαίρι κι ο καημός μου γίνηκε αδελφός. Μαύρος βαρύς ο ουρανός απόψε που ’ρθες να με βρεις είναι μεγάλος ο καημός να το αντέ να τον αντέξεις δεν μπορείς. | Sogno ormeggiato alla banchina porta mia sbarrata al vento del sud ho cambiato in coraggio il mio dolore al mio amore ho appiccato fuoco E' nero cupo il cielo stasera che mi sei venuta a trovare è troppo grande il dolore che non si - che non si può sopportare Hanno teso un agguato al mio amore e hanno rubato la luce alle stelle balenò il coltello nella notte e il dolore mi diventò fratello E' nero cupo il cielo stasera che mi sei venuta a trovare è troppo grande il dolore che non si - che non si può sopportare | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 07.12.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info