The trains that departed | ||
Τα τρένα που φύγαν αγάπες μού πήρανε. Αγάπες και κλαίνε, ποια μοίρα τις μοίρανε; Δώς μου χέρι να πιαστώ να πιαστώ, να κρατηθώ, ένα γέλιο, μια ματιά κι ανασταίνετ’ η καρδιά. Το τρένο σε πήρε πουλί, χελιδόνι μου. Σε τύλιξ’ η νύχτα κι ορφάνεψα μόνη μου. | The trains that departed my loves took away, my loves that are crying, wondering which fate put a spell on them; Give me a hand to grab on to to grab, and hold on to, just a smile, and a gaze and the heart will resurrect . The train took you bird, my swallow The night engulfed you and I became a lonely orphan | |
leonis53 © 07.12.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info