L'agenzia (N. Gatsos)
Το πρακτορείο
θολό και κρύο
κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές
και το ταξίδι
σαν άγριο φίδι
γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές
Απόψε μοιάζουμε κι οι δύο
πιο πίσω `γω κι εσύ μπροστά
σα βραδινό λεωφορείο
που `χει τα φώτα του σβηστά
για μας ο κόσμος δεν τελειώνει
για μας ο κόσμος αρχινά
μα της καρδιάς το μαύρο χιόνι
δε θα μας βγάλει πουθενά
Το πρακτορείο
Θολό και κρύο
κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές
και το ταξίδι
σαν άγριο φίδι
γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές
Άντρα και γείτονα και φίλε
στη φτώχεια και στην προσφυγιά
μια παγωμένη σπίθα στείλε
να σου την κάνω πυρκαγιά
Κι αν δεν καείς έλα κατόπι
που δε θα μείνει πια κανείς
για να γίνουμε πάλι ανθρώποι
στο κήπο της Γεθσημανής
L'agenzia
gelida e fosca
certuni parlano di piogge strane
e il viaggio
come una mala serpe
riempie di paura le anime fragili
Stasera è come fossimo noi due
- più indietro io e tu davanti -
come un autobus della sera
che abbia le luci spente
per noi il mondo non finisce
per noi il mondo sta cominciando
ma la nera neve che ci sta in cuore
non ci farà uscire in nessun luogo
L'agenzia
gelida e fosca
certuni parlano di piogge strane
e il viaggio
come una mala serpe
riempie di paura le anime fragili
Uomo e vicino e amico
nella miseria e nella fuga
mandami una scintilla intirizzita
e te la trasformo in un incendio
E se il fuoco non ti si appicca vieni più tardi
quando più nessuno ci sarà
per tornare ad essere uomini
dentro l'orto di Getsemani
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 07.12.2008