Nothing tonight either
Κι απόψε τίποτα,
στην πόρτα μου ούτε χτύπος
κι ένα μονότονο τραγούδι ο βοριάς
Μια λέξη μου ‘μεινε
και λέω: «μήπως – μήπως; –
μήπως και ήμουνα η αγάπη μιας βραδιάς;»
Γιατί δεν πάω κι εγώ
τις χαρές του κόσμου να κυνηγώ;
Γιατί δεν πάω να βρω
το καινούριο πεπρωμένο;
Γιατί δεν πάω κι εγώ
μιαν αγάπη μες στη νύχτα να βρω
και νύχτες κάθομαι και σε προσμένω;
Κι απόψε τίποτα
στην πόρτα μου ούτε χτύπος
κι ένα μονότονο τραγούδι ο βοριάς…
Κι απόψε τίποτα...
Η ίδια ιστορία,
η ίδια απόγνωση, η ίδια συμφορά
Κι είναι σαν σύννεφο
στα μάτια η απορία:
Αγάπη ήμουνα εγώ για μια φορά;
Γιατί δεν πάω κι εγώ
τις χαρές του κόσμου να κυνηγώ;
Γιατί δεν πάω να βρω
το καινούριο πεπρωμένο;
Γιατί δεν πάω κι εγώ
μιαν αγάπη μες στη νύχτα να βρω
και νύχτες κάθομαι και σε προσμένω;
Κι απόψε τίποτα,
η ίδια ιστορία,
η ίδια απόγνωση, η ίδια συμφορά…
Nothing tonight either,
not even a knock on my door,
and the north wind's such a monotonous song...
Only a word is left for me
and I wonder, I wonder
"Was I the love of one night?"
Why don't I go, too
after the joys of the world?
Why don't I go find
the new destiny?
Why don't I go, too
find a love in the night,
and, instead, I spent nights waiting on you?
Nothing tonight either,
not even a knock on my door,
and the north wind's such a monotonous song...
Nothing tonight either,
the same story,
the same despair, the same distress...
And it's like a cloud,
the question in my eyes:
"Was I the love of one time?"
Why don't I go, too
after the joys of the world?
Why don't I go find
the new destiny?
Why don't I go, too
find a love in the night,
and, instead, I spent nights waiting on you?
Nothing tonight either,
the same story,
the same despair, the same distress...
manosaris, manos aris © 07.12.2008