A friend | ||
Ένας φίλος που ήξερε τα πάντα για μας με ρωτούσε απόψε για σένα. Με ρωτούσε πώς είσαι, τι κάνεις. Του ’πα πως λείπεις ταξίδι στους δρόμους της λύπης και πως θα ’ρθεις. Μα εσύ, πού να με θυμηθείς; Είχα χρόνια να μιλήσω για σένα, είχα χρόνια να μιλήσω για μας. Τα δικά μας τα κρατάω για μένα, τα δικά μας τα κρατάω για μας. Ένας φίλος που ήξερε τα πάντα για μας μου μιλούσε συνέχεια για σένα. Μου μιλούσε και με γυρνούσε σε μέρες παλιές, όμορφες μέρες, σε μέρες πολύ μακρινές. Είχα χρόνια να μιλήσω για σένα, είχα χρόνια να μιλήσω για μας. Τα δικά μας τα κρατάω για μένα, τα δικά μας τα κρατάω για μας. | A friend who knew all about us tonight kept asking me about you... He asked me how you are, what you've been doing. I told him you are away on a trip on the streets of sadness and that you'll be back, but no way will you remember me... It's been years since I talked about you, it's been years since I talked about us our things, I keep them to myself our things, I keep them for us. A friend who knew all about us constantly talked to me about you... He talked to me and took me back to old days beautiful days, days so far away... It's been years since I talked about you, it's been years since I talked about us our things, I keep them to myself our things, I keep them for us. | |
manosaris, manos aris © 07.12.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info