deux verres casses
Υπάρχω κι όμως λόγος δεν υπάρχει αφού εμείς δεν είμαστε μαζί του πόνου είναι άνιση η μάχη κι εσένα συναντώ κάποια στιγμή και μου ζητάς εσύ να σε ξεχάσω μα δε ρωτάς εγώ αν σ’ αγαπώ το βλέμμα μου γυρίζω πριν να κλάψω στα χέρια μου δυο δάκρυα κρατώ Δυο σπασμένα ποτήρια μεσ’τα χέρια μου έσφιγγα με μάτωναν πονούσα μα μπροστά σου δεν έκλαιγα Στην παλάμη το δάκρυ την αγάπη μου σκότωσες κι η ψυχή που πονούσε σ’αγαπάω σου φώναζε Υπάρχω κι όμως λόγος δεν υπάρχει κι αισθάνομαι πως είμαι στο κενό ο έρωτας το όνομά σου θα’χει και στη καρδιά μου θα σε συναντώ Μπρος στο καθρέφτη είπα να ξεχάσω τον εαυτό μου όμως ξεγελώ στον γκρίζο ουρανό φωτιές θ’ανάψω θα σβήσω με δυο δάκρυα απ’τον καημό		J'existe mais il n'y a pas de raisons d'exister puisque nous ne sommes pas ensemble le combat contre la peine est desequilibre et je te croise par hasard et tu me demande de t'oublier mais tu ne me demande pas si moi je t'aime je detourne mon regard avant de pleurer je tiens deux larmes dans mes mains deux verres casses je serrais dans mes mains je saignais j'avais mal mais devant toi je ne pleurais pas les larmes dans ma paume tu as tue mon amour et mon ame avait mal elle te criait je t'aime j'existe mais il n'y a pas de raisons d'exister et je sens que je suis dans le vide l' amour portera ton nom et je te rencontrerai dans mon coeur devant le miroir je me disais d'oublier mais je me feignais a moi-meme je vais allumer du feu dans le ciel gris je vais m'eteindre avec deux larmes de peine
ergo21, Ανδρεας © 07.12.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info