Ikariotiko
Χρόνια και χρόνια τώρα τριγυρνώ
σαν πουλί περιπλανώμενο
μες την ξενιτιά μες τη μοναξιά
που δεν την αντέχω άλλο πια
γιατί νοσταλγώ γιατί λαχταρώ
την αγάπη μου και το χωριό
Και η αγάπη μου στην Ικαριά
έχει μαύρο πόνο στην καρδιά
δίχως συντροφιά δίχως αγκαλιά
δίχως τα γλυκά μου τα φιλιά
κι αφού με πονά κι αφού μ’ αγαπά
είναι κρίμα να `ναι μοναχιά
Να πάρω θέλω την απόφαση
και θα πάω στ’ όμορφο νησί
θέλω να της πω πως την αγαπώ
και μια μέρα θα την παντρευτώ
μες την Ικαριά μια γλυκιά βραδιά
θα το κάψουμε με τα βιολιά
Και θα χορέψουμε μαζί κι οι δυο
το σκοπό τον Ικαριώτικο
θα γλεντήσουμε, θα μεθύσουμε
τους καημούς θα λησμονήσουμε
μες την Ικαριά και σαν τα πουλιά
θα `χουμε κι οι δυο ζεστή φωλιά
For years now I wander
like a wandering bird
in strange lands, in loneliness
which I can no longer withstand
because I long, because I sigh
my love and my village
and my love in Icaria (island)
has black pain in her heart
without company, without embrace
Without my sweet kisses
since she cares for me, since she loves me
it is a unfair that she is alone
I want to make the decision
to go to the beautiful island
as I want to tell her that I love her
And one day I will marry her
In Icaria one sweet night
we will celebrate with the violins
and we shall dance together
the song of Icaria
we will celebrate, we will drink
we will forget the sorrows
in Icaria, and like birds
we'll set up a warm nest
leonis53 © 09.12.2008