It was Sunday
Σαν ό,τι πιο γλυκό, πρόσωπο χλωμό
μικρό κορίτσι
φως έλαμπε από φως άγγελος ξανθός
που’θελε να φύγει
Μικρή μου ανεμώνα
τα φύλλα σου ο άνεμος τα πήρε μακριά
μια νύχτα του χειμώνα
τα φύλλα σου λύγισαν μεσ’την παγωνιά
ήτανε Κυριακή Θεέ μου ψέμα να’ταν...γιατί;
Δες όλες οι στιγμές μένουν ζωντανές
στις αναμνήσεις
κι αν κάνω προσευχές όλες μου οι ευχές
θα’ναι να γυρίσεις
Μικρή μου ανεμώνα
τα φύλλα σου ο άνεμος τα πήρε μακριά
μια νύχτα του χειμώνα
τα φύλλα σου λύγισαν μεσ’την παγωνιά
ήτανε Κυριακή Θεέ μου ψέμα να’ταν...γιατί;
Μικρή μου ανεμώνα
αυτοί που σε γνώρισαν σου στέλνουν φιλιά
τι κι αν περάσουν χρόνια
θα δεις που κάποτε θα βρεθούμε ξανά
Αντίο να μη πεις γλυκιά μου ανεμώνα καληνύχτα....
Like the sweetest, little girl with a pale face,
light, she was giving out a light, a blonde angel who wanted to go away.
My little windflower, the wind took far away your leaves
on a winter night, your leaves bended in the cold
it was Sunday, my God, I wish it was a lie… why?
Look, all the moments stay alive in the memory
and if I pray, all of my wishes will be so that you come back.
My little windflower, the wind took far away your leaves
on a winter night, your leaves bended in the cold
it was Sunday, my God, I wish it was a lie… why?
My little windflower, those who met you, they send you kisses
and if years pass, you’ll see that one day we’ll meet again
Don’t say goodbye, my sweet windflower, goodnight…
maria_gr © 09.12.2008