I thought we might wipe out the past
Είπα να σβήσω τα παλιά
να κλείσω τα τεφτέρια
και σαν δυο φίλοι καρδιακοί
να δώσουμε τα χέρια
Πάνω στην κρύα σου καρδιά
χωρίς καιρό να χάσω
έριξα πάλι μια ζαριά
κι έφερα δύο κι άσσο
Όπου φυσάει ο βοριάς
σε παίρνει και σε πάει
είσαι γυναίκα μιας βραδιάς
ψεύτικα που αγαπάει
I thought I might wipe out the past,
close the books,
and like two good friends,
we'd give each other our hands.
On your cold heart,
with no time to lose,
I rolled the dice once more,
and got a two and an ace.
Wherever the north wind blows,
let it take you with it,
you are a one-night woman,
whose love is a lie.
Geeske © 14.06.2005