Divlji (primitivan) život
Αφήνουμε τον κόσμο να χαθεί
στους δρόμους της βροχής και του ανέμου
της μοίρας μας το τραύμα το βαθύ
διαδίδεται με τύμπανα πολέμου
Μαθεύτηκε στα πέρατα της γης
κι οι εμπόροι ξεσκονίζουν τα τεφτέρια
το στόμιο της λαλέουσας πηγής
το φράζουν τυμβωρύχοι με τα χέρια
Άγρια ζωή και φως σαν χιόνι,
άνθρωποι διάφανοι και μόνοι
Σκληρός καιρός κι άδικη ώρα
κακιά νεράιδα δίχως δώρα
Νύχτα καμένη γη των αστέγων
μέρα των σκλάβων, των ανέργων
Όνειρα γκρι και λόγια κρύα
σα χειμωνιάτικα τοπία
Άγρια ζωή...
Σαν κάτι κουρασμένους αρχηγούς
που φεύγουν απ’ τη μάχη πριν τελειώσει
αδειάζουν τη ζωή τους στους γκρεμούς
μαραίνονται στο νοίκι και τη δόση
Και κάθε απόγευμα στον ουρανό
κοιτάνε ένα παλιό λεωφορείο
που έρχεται και πάει αδειανό
σαν δράμα που κατάντησε αστείο
Άγρια ζωή και φως σαν χιόνι,
άνθρωποι διάφανοι και μόνοι
Σκληρός καιρός κι άδικη ώρα
κακιά νεράιδα δίχως δώρα
Νύχτα καμένη γη των αστέγων
μέρα των σκλάβων, των ανέργων
Όνειρα γκρι και λόγια κρύα
σα χειμωνιάτικα τοπία
Άγρια ζωή...
Dopuštamo svet da nestane
na ulicama kiše i vetra
duboka rana naše sudbine
širi se s dobošima rata
Saznali su na kraju sveta
i trgovci brišu prašinu s teftera
šupljinu pojila
ograđuju pljačkaši grobnica rukama
Divlji život i svetlo kao sneg
ljudi providni i usamljeni
okrutno vreme i nepravedan čas
zla vila bez darova
Noć izgubljena zemlja beskućnika
dan robova, nezaposlenih
snovi sivi i reči hladne
u zimskim predelima
divlji život..
Kao neke umorne vođe
što beže iz bitke, pre nego se završi
prazne svoj život u ambisima
venu u stanarini i rati
I svakog popodneva na nebu
gledaju jedan stari autobus
što dolazi i odlazi prazan
poput pisma što je završilo kao šala..
Divlji život i svetlo kao sneg
ljudi providni i usamljeni
okrutno vreme i nepravedan čas
zla vila bez darova
Noć izgubljena zemlja beskućnika
dan robova, nezaposlenih
snovi sivi i reči hladne
u zimskim predelima
divlji život..
neraidaBGD, Ivana © 09.12.2008