Larmes dans la pluie
Πώς να τ’αρνηθώ που σε αγαπώ ακόμα
και στης μοναξιάς το χρώμα ντύνομαι
Γύρω μου βροχή όπως σταματάω το χρόνο
μια σταγόνα μεσ’το δρόμο γίνομαι
Κι όλα αυτά που ζήσαμε όνειρο και ξυπνήσαμε
πίσω αφήσαμε όλα αυτά που μας δέναν σφιχτά
μια ματιά τρυφερή κι όπως παίρνεις τη στροφή
δε θα δεις δάκρυα μεσ ’τη βροχή
Πώς να ξεχαστώ όλα γύρω σε θυμίζουν
όλα αυτά που μας χωρίζουν σκέφτομαι
όσο κι αν κρυφτώ νιώθω ότι σ’έχω χάσει
και πως μ’έχεις πια ξεχάσει δέχομαι
Κι όλα αυτά που ζήσαμε όνειρο και ξυπνήσαμε
πίσω αφήσαμε όλα αυτά που μας δέναν σφιχτά
μια ματιά τρυφερή κι όπως παίρνεις τη στροφή
δε θα δεις δάκρυα μεσ’τη βροχή
Comment refuser cet amour que je te porte encore
je m'habille aux couleurs de la solitude
autour du moi la pluie lorsque j'arrête le temps
je deviens une goutte au milieu de la route
Et tout ce que nous avons vécu en rêve au réveil
tous ces liens tissés nous les avons laissés derrière nous
un regard tendre et au tournant de la route
tu ne verras pas de larmes dans la pluie
Comment oublier tout autour de moi me rappelle ta présence
je pense à tout ce qui nous sépare
plus je me cache plus je sens que je t'ai perdue
et j'accepte que tu m'as oublié
Et tout ce que nous avons vécu en rêve au réveil
tous ces liens tissés nous les avons laissés derrière nous
un regard tendre et au tournant de la route
tu ne verras pas de larmes dans la pluie
stephellas, Stéphane © 13.12.2008