L'amour n'est pas enfant de la logique
Σβήσε το φως σβήσ’ τα παλιά σβήσε κι εμένα
και άντε να φτιάξεις μιαν αγάπη απ’ την αρχή
είν’ τα βουνά στη μοναξιά συνηθισμένα
κι αντέχουν πάντα στο χιονιά και στη βροχή
Εγώ σε δέχτηκα με όλες σου τις πράξεις
δεν είν’ ο έρωτας παιδί της λογικής
όπου κι αν πας όπου βρεθείς όπου κι αν ψάξεις
τόση αγάπη πες μου πού θα ξαναβρείς
Είσαι εδώ τρέχεις πιο κεί κάνεις μια βόλτα
και δε μιλάς που σου ζητάω μιαν αρχή
ειλικρινά σε ικετεύω εδώ στην πόρτα
το ξέρεις είμαι μια καρδούλα μια ψυχή
Εγώ σε δέχτηκα με όλες σου τις πράξεις
δεν είν’ ο έρωτας παιδί της λογικής
όπου κι αν πας όπου βρεθείς όπου κι αν ψάξεις
τόση αγάπη πες μου πού θα ξαναβρείς
Ferme la lumière éteins le passé éteins-moi
et recommence un amour depuis le début
les montagnes sont habituées à la solitude
et font toujours face à la neige et à la pluie
Je t'ai accepté avec tout ce que tu as fait
l'amour n'est pas enfant de la logique
où que tu ailles où que tu te trouves où que tu cherches
où vas-tu retrouver un tel amour
Tu es là tu cours plus loin tu fais un tour
et tu ne dis pas que je te demande de recommencer
sincèrement je te supplie ici près de la porte
tu sais que je suis un coeur et une âme
Je t'ai accepté avec tout ce que tu as fait
l'amour n'est pas enfant de la logique
où que tu ailles où que tu te trouves où que tu cherches
où vas-tu retrouver un tel amour
stephellas, Stéphane © 01.03.2009