Chissà
Ποιος το ξέρει, ποιος το ξέρει,
πού γυρνάς τη νύχτα αυτή,
ποιος καημός και ποιο νυχτέρι,
σου ματώνουν την ψυχή.
Σβήνουν τ' άστρα ένα ένα,
κι όσα σου 'χα ειπωμένα,
γίναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή.
Κρύβει η νύχτα το φεγγάρι,
κι ούτε φως ούτε λυχνάρι,
να μας βγάλει απ' το ψέμα,
κι από την ντροπή.
Ποιος βοριάς την πόρτα ανοίγει,
και για σένανε ρωτά,
τούτη η νύχτα πώς θα φύγει,
δίχως φως χωρίς φωτιά.
Σβήνουν τ' άστρα ένα ένα,
κι όσα σου 'χα ειπωμένα,
γίναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή.
Κρύβει η νύχτα το φεγγάρι,
κι ούτε φως ούτε λυχνάρι,
να μας βγάλει απ' το ψέμα,
κι από την ντροπή.
Σβήνουν τ' άστρα ένα ένα,
κι όσα σου 'χα ειπωμένα,
γίναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή.
Κρύβει η νύχτα το φεγγάρι,
κι ούτε φως ούτε λυχνάρι,
να μας βγάλει απ' το ψέμα,
κι από την ντροπή
Chissà, chissà
dove ritorni questa notte
quale passione e quale insonnia
ti insanguinano l'anima
Si spengono le stelle ad una ad una
e pure quello che ti ho detto
é ormai una lacrima ghiacciata,
é silenzio
La notte nasconde la luna
e né luce né lucerna
può scansarci le bugie
e la vergogna
Quale vento gelido apre la porta
e mi chiede di te
come andrà via questa notte
senza luce, senza fuoco
Si spengono le stelle ad una ad una
e pure quello che ti ho detto
é ormai una lacrima ghiacciata,
é silenzio
La notte nasconde la luna
e né luce né lucerna
può scansarci le bugie
e la vergogna
Dino Marasà © 01.03.2009