Mais nous n'avons pas terminé
Κοιτάω παλιές φωτογραφίες
Μικρές δικές μας ιστορίες
Χαμόγελα που κλείστηκαν σ’ ένα χαρτί
Διαβάζω κάρτες, γράμματά σου
Και στο ψυγείο σημειώματά σου
Κι απ’ ό,τι σε θυμίζει παίρνω ζωή
Μα δεν τελειώσαμε
Δε γίνεται σου λέω, δεν τελειώσαμε
Το χρόνο απλά για λίγο τον παγώσαμε
Αυτό θυμάμαι, αυτό είπες πριν χαθείς
Και μου το ορκίστηκες
Μα απ’ τη ζωή μου τώρα εξαφανίστηκες
Για την αγάπη μου ποτέ δεν πείστηκες
Μα ακόμα δεν τελειώσαμε εμείς
Μα αντέχω ακόμα και ας γίνομαι λιώμα
Πληγωμένη καρδιά μου, κάνε υπομονή
Μα αντέχω σου λέω κι ας χτυπιέμαι, ας κλαίω
Μέσα στην αγκαλιά μου κάποια μέρα θα `ρθεί.
Τραγούδια γράφω που πονάνε
Κι από τα μάτια μου κυλάνε
Δυο καταιγίδες δάκρυα που σε ζητούν
Κι όταν η νύχτα ξημερώνει
Τρομάζω αν δεν είσαι μόνη
Κι αν άλλα χείλη για «καλημέρα» σε φιλούν
Μα δεν τελειώσαμε.....
Je regarde de vieilles photographies
Nos vieilles petites histoires
Des sourires enfermés sur le papier
Je lis tes cartes, tes lettres
Et dans le frigidaire tes notes
Et ce qui vient de toi me redonne vie
Mais ce n'est pas terminé
Ce n'est pas possible, ce n'est pas terminé
Nous avons simplement figé le temps
Je me souviens, c'est ça que tu disais avant ton départ
Et tu me l'as juré
Mais tu as disparu de ma vie maintenant
Mon amour ne t'a jamais convaincu
Mais ce n'est pas terminé
Je le supporte encore même si je me languis
Mon coeur blessé, sois patient
Je le supporte je te dis même abattu et en sanglots
Elle va revenir un jour dans mes bras.
J'écris des chansons qui blessent
Et de mes yeux sortent
Des torrents de larmes qui te réclament
Et quand la nuit laisse place au jour
Je crains que tu ne sois pas seule
Et que d'autres lèvres posent un bonjour sur les tiennes
Mais ce n'est pas terminé...
stephellas, Stéphane © 01.03.2009