Fantôme
Όλα του κόσμου τα πουλιά όπου κι αν φτερουγίσαν όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά όπου κι αν κελαηδήσαν Εκεί που φτερουγίζει ο νους εκεί που ξημερώνει μαργώνουν τα πουλιά της γης κι ούτε ένα δεν ζυγώνει Σαν αερικό θα ζήσω σαν αερικό Ανάσα είναι καυτερή και στέπα του Καυκάσου η σκέψη που παραμιλά και λέει τα όνειρά σου Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει Σαν αερικό θα ζήσω σαν αερικό Σαν αερικό θα ζήσω σαν αερικό		Tous les oiseaux du monde où qu'ils aient volé où qu'ils aient construit leur nid où qu'ils aient chanté Là où l'esprit vole là où l'aube apparaît les oiseaux de la terre sont transis de froid et aucun ne s'approche Je vivrai comme un fantôme comme un fantôme Un souffle chaud steppe du Caucase la pensée délire et dit ses rêves Ils peuvent construire des prisons et l'étau se resserrer notre esprit vagabond toujours s'évadera Je vivrai comme un fantôme comme un fantôme Je vivrai comme un fantôme comme un fantôme
stephellas, Stéphane © 01.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info