Afwijzing
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή .
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.
Op het verborgen strand
wit als een duif
hadden we ’s middags dorst
maar het water was brak.
Op het gouden (blonde) strand
schreven we haar naam
Mooi dat de zeebries blies
’t geschrift werd gewist.
Met wat een hart, met welke adem
wat een verlangens en welke passie
namen we ons leven – fout!
we kwamen in een ander leven terecht.
renehaentjens © 16.03.2009